Kamikazebak

Ik had gezworen het nooit te doen. Maar zoals dat gaat met veel dingen die je absoluut-never-nooit gaat doen… doe je ze uiteindelijk toch. Zo zou ik nóóit van mijn leven een mobiele telefoon aanschaffen. En ook nooit een bakfiets.

Een ‘early adopter’ zal ik nooit worden. Maar een ‘very very late adopter terwijl ik first zei dat ik ‘t never zou doen’ blijkbaar dus wel.

Want hoewel de oudste, toen zijn kleine zusje werd geboren, voorstelde dat ik de middelste ‘gewoon onder mijn arm meenam op de fiets naar school’, leek mij een voertuig waarin iedereen op zijn billen plaats kon nemen toch nét wat veiliger. Fietsen is leuk én beter voor het milieu dan een auto. En daarom werd het een Babboe Bakfiets.

Op dat ‘veilige’ moet ik misschien dus toch terugkomen. Een kind onder je arm meenemen op de fiets blijkt toch beter dan ze in de ‘kamikaze’ bak van Babboe naar school brengen.

Grote jongen Inmiddels is de jongste al lang geen baby meer. Sterker nog, ze is 2,5 jaar en wordt naar eigen zeggen al bijna ‘een grote jongen’ (wat wil je met twee grote broers). Ze past nog in het voorstoeltje, de middelste kan nog nét achterop en de oudste kan prima zelf fietsen. We wonen zo’n 2 kilometer van school, dus ook de afstand is te doen. En tóch neem ik ze liever mee in de kamikazebak. Waarom? Ik nodig je graag uit op een willekeurige dinsdagochtend op een regenachtige dag, rond kwart over 8 in de wijk rond de school.

Dan weet je waarom.

Verkeerscrisis Het is drúk. Overal auto’s. Onmogelijke parkeersituaties. Heel veel auto’s recht voor de school. Openslaande deuren. Kinderen die in en uit de auto worden geladen. Overstekende ouders. Passerende mensen op hun elektrische fiets op weg naar hun werk. En nog grotere snelheidsduivels: ouders die hun kind afgezet hebben op school (missie voltooid!) en met een rotvaart richting hun werk vertrekken.

Kiss and ride Een handige en goedbedoelde ‘kiss and ride’ strook waar ouders hun kroost snel uit de auto kunnen gooien, zou uitkomst moeten bieden, maar zorgt in de praktijk voor een hoop keer- en draaiwerk. En daarnaast voor filevorming vóór de afslag van de kiss and ride. Om tegenliggend verkeer zo min mogelijk te hinderen, staat die file zo veel mogelijk naar rechts. Op de plek waar je, buiten deze spitstijd, een heus fietspad kunt ontdekken. En daar moet ik dus met die enorme kamikazebak doorheen. Of tussendoor. Langs af. Je kind daar zelf doorheen laten fietsen maakt van je eigen kind een kamikazebak. Liever niet dus.

Leerproces En dat is zonde. Want elke dag naar school fietsen is niet alleen gezond. Het leert je kind ook met dagelijks verkeer omgaan. Opletten bij het oversteken, netjes rechts blijven fietsen, anticiperen op medeweggebruikers: zomaar wat dingen die je opsteekt van een fietstrip naar school. Dingen die je fijn kunt gebruiken als je later in je leven (bijv. tijdens je middelbareschooltijd) regelmatig fietst.

Op tijd op je werk? Toch brengen we onze kinderen massaal met de auto (of kolossale bakfiets). Het kán vaak ook niet anders. Hoe kun je met je kind op tijd aan het schoolhek verschijnen, vervolgens terug naar huis fietsen, daar de auto pakken en dan ook nog (op tijd!) op je werk verschijnen? Een haast onmogelijke opgave. Een puzzel die een stuk lastiger te leggen is dan de puzzels die je kind daarna op school maakt.

Lekker flexibel Niet gek dus, dat steeds meer ouders vragen om flexibele schooldagen en ruimere starttijden. De combinatie werk-gezin is voor veel mensen amper haalbaar en gaat gepaard met heel veel stress. Maar ga er maar eens aanstaan als school. Want flexibele starttijden brengen ook flexibele eindtijden met zich mee. En flexibele vakanties. Om nog maar niet te spreken van hele maanden in het buitenland vertoeven. Voor je het weet ben je als school een soort planbureau. Of een plek waar ouders hun kinderen onderbrengen ‘wanneer het hen uitkomt’.

Oplossing? Een handige, eenduidige, allesomvattende oplossing is er dus niet. Net als voor dat debacle bij de Babboe Bakfietsen. Dus tot die oplossing er komt, gaan we maar gewoon verder zoals we altijd deden: we racen met de auto naar school. Of doe eens gek: pak wanneer ‘t lukt de fiets. En is er echt nood aan de man? Dan is er altijd een plekje vrij in mijn kamikazebakfiets.