Ai ai AI

Enigszins gespannen loop ik naar binnen. Ik open mijn tas, pak mijn muntje en stop het in de automaat. Langzaam schuif ik mijn stoel naar achteren en neem plaats. Mijn vingers leg ik op de toetsen. Het scherm springt aan en ik weet: vanaf nu heb ik een half uur de tijd. Doorwerken dus! Zo snel als ik kan typ ik ‘www.bassie-en-adriaan.nl’.

Het is 1997, ik ben in de bibliotheek en doe ‘bronnenonderzoek’ voor mijn werkstuk. Kijken op het magische internet hoort daar natuurlijk ook bij. Voor 2 gulden (!) mag je op de computer in de bieb een half uurtje ‘internetten’. Natuurlijk beperkte ik mij als journalist in de dop niet alleen tot het internet als bron. Ik had de Story van mijn oma al doorgebladerd en voldoende informatie opgeduikeld over het privéleven van de broers Bas(sie) van Toor en Aad(riaan) van Toor.

“Ze hebben veel ruzie met elkaar, met hun vrouwen en met de Baron. Die wil geld, maar dat krijgt hij niet.” Bron: de Story van oma.

Deze topinformatie vulde ik aan met de positieve propaganda van www.bassie-en-adriaan.nl en daarmee knutselde ik een prima werkstuk in elkaar. Het was de start van mijn innige band met het internet.

Die band nam een vlucht toen internet ook thuis beschikbaar werd. (“Niet te lang op internet, want dan zijn we telefonisch niet bereikbaar!” Wie herinnert zich dat nog?). En ook klasgenoten maakten dankbaar gebruik van internet. Een klasgenoot gooide een ‘van internet geplukt’ Franstalig werkstuk in Google Translate, vertaalde het rechtstreeks naar het Nederlands en leverde dat (zonder het zelf nog te checken) bij de docent in. Het werkstuk ging over Willem van de Sinaasappel… alias Willem van Oranje. Google Translate moest nog een tikkie bijgeschaafd worden in die tijd.

Mijn kinderen vallen van de ene verbazing in de andere wanneer zij dit soort verhalen horen. “Maar hoe zocht je dan iets op? En waar keek je dan Youtube-filmpjes, mama?” Toen mijn oudste 4 jaar was mocht hij op school al onderwerpen googlen. Wel jammer dat er over zijn onderwerp juist níks te vinden was op gehele internet. Hij had gezocht op het woord ‘liw’. 🦁

En op dit moment staan we aan de vooravond van de volgende techrevolutie: AI. Over enkele jaren (of zullen het maanden zijn?) is AI overal. Op dit moment is ChatGPT al mijn altijd-beschikbare-huis-tuin-en-keuken-psycholoog. Over een tijdje is hij opvoedkundige, communicatieprofessional, planningsassistent en nog veel meer. Onze kinderen zullen banen kiezen die nu nog niet bestaan. En al ónze banen zullen overbodig zijn.

Mediawijsheid zal niet meer draaien om ‘dingen opzoeken op Google’, maar realiteit van fakenieuws, nepafbeeldingen en AI-filmpjes onderscheiden. Een ingewikkelde, revolutionaire, gevaarlijke en aan de andere kant natuurlijk ook uitdagende ontwikkeling vol (on)mogelijkheden. Het maakt me nieuwsgierig, maar laat me ook terugverlangen naar de tijd dat ik voor 2 gulden een half uur naar Bassie en Adriaan mocht speuren.