Dood of de gladiolen

Ik heb promotie gemaakt! En stiekem vind ik dat nog bést spannend. Want het is mijn kans op ‘maken of breken’, ‘dood of de gladiolen’, ‘adoratie of afgunst’… ik ben namelijk sinds begin dit schooljaar: klassenmoeder!

Tot nu toe, moet ik eerlijk bekennen, heb ik me er een beetje makkelijk van afgemaakt op school. Toen de oudste vier jaar werd en zijn eerste tijd op de basisschool doorbracht, had ik (naast een pas-gestarte-basisschool-kleuter) ook een peuter van twee en een kersverse, pasgeboren, zomervakantiebaby. Kortom: ik zag het niet echt zitten om mezelf naast gebroken nachten, peuterdriftbuien en borstvoeding óók nog onder te dompelen in schoolperikelen. Termen als ‘Bibliotheekouder’, ‘Luizenpluizer’ en ‘Activiteitenbegeleider’ liet ik dus allemaal lekker aan me voorbijgaan.

Om toch van betekenis te zijn, bombardeerde ik mezelf in het tweede kleuterjaar van mijn oudste tot (de niet bestaande hulpfunctie van) ‘wc-rol-moeder’. Aan (lege) wc-rollen hier thuis namelijk geen gebrek. Mijn oudste kon na twee maanden namens de juf melden ‘dat er écht geen wc-rollen meer nodig waren, écht niet’. De school kampt op dit moment, ruim twee jaar later, volgens mij nog steeds met een fikse voorraad.

Nu de oudste fluitend naar groep 4 gaat en de jongste met haar 3 jaar al heel veel ‘zelluf’ kan, komt er ruimte voor mijn middelste kind. En ben ik dus sinds kort klassenmoeder van zijn kleuterklas.

Niet ik. (Die krullen! I Wish!) Ook niet de juf trouwens (daar is ze denk ik blij om).

Klassenouderschap. Stiekem doe ik het natuurlijk alleen maar omdat ik hoop dat het me een bak aan inspiratie voor deze column oplevert.

Tot nu toe moet ik zeggen… is het een fluitje van een cent. Af en toe zet ik de gegevens van nieuwe, kersverse kleuters en hun ouders op de klassenlijst. Af en toe zetten mijn mede-klassenmoeder en ik wat berichten vanuit de activiteitencommissie door. En af en toe krijg je een vraag vanuit school of vanuit de juf.

Misschien zit ik tegen de kerstvakantie huilend en overwerkt bij de juf. Maar vooralsnog lijkt het daar niet op. Klassenmoeder zijn is relaxt!

En ik hoop het voor de ouders uit de klas net zo relaxt te maken. Geen overbodige vragen of ingewikkelde knutselwerkjes. Dit jaar gaan we voor aandacht en eenvoud. En voor duurzaamheid. Zowel in de relaties als in de presentjes.

En niet té goed natuurlijk. Anders ben ik het volgend jaar natuurlijk weer. Mooi niet hè! Dan ben ik gewoon weer old-scool WC-rol-moeder.