“Mam,” zegt ik aarzelend aan de telefoon. “Eh, ik heb je hulp nodig.” Het is 2015 en ik woon sinds een jaar of 1,5 op mezelf. “De ramen zijn heel vies en ik probeer ze te zemen. Maar het lukt niet echt. Heb je nog tips?”. Mijn moeder lacht en zegt: “Tja, Maartje, als jij al 1,5 jaar in een huis woont en nú pas bedenkt dat je de ramen kunt wassen, dan helpen mijn tips niet meer hoor.”
Ik ben geen bedreven schoonmaker. Natuurlijk snap ik dat je een huis moet onderhouden en zo nu en dan (oké misschien vaker) moet stofzuigen, dweilen, poetsen en schrobben. Maar om nu te zeggen dat ik een natuurtalent ben, nee.
Sterker nog, ik heb eigenlijk een bloedhekel aan schoonmaken. Maar omdat het tóch moet gebeuren, bedacht ik dat het slim was om een schoonmaakster in te huren. Dat was niet decadent, maar gewoon hoog nodig.
En dus plaatste ik een oproepje in een buurt-app. Al snel popte er een schoonmaakster op. Vlotte dame uit een lekker volkse wijk in Tilburg. Eén keer per week kwam ze langs, gebruikte ze chloor bij het leven en vertrok ze weer. Mijn huis was schoon en rook naar een zwembad.
Om de schoonmaakster de ruimte te geven, zorgde ik altijd dat ik weg was als zij aan de slag ging. Kwam ik enkele uren later met drie kinderen en een hond terug naar huis, dan genoot ik welgeteld 3 seconden van een brandschoon huis. Daarna maakte mijn medehuisgenoten er weer een bende van. (Ik natuurlijk niet hè, dat snap je wel.)
Kortom: kortdurend, maar hoognodig geluk. ‘Gekochte tijd’, zoals een vriendin van mij het omschreef. Want de tijd die ik niet aan schoonmaken kwijt was, kon ik aan andere dingen zoals mijn werk of mijn gezin besteden.
Tot dat mijn schoonmaakster met de plat Tilburgse boodschap kwam: ‘De dokter zee tege men: denkt aon oeh eige’. Of terwijl: Let goed op jezelf. Die melding van de dokter nam ze maar wat graag ter harte. Want ze zat niet te wachten op ‘unne burn-out, jeh’.
En sindsdien ben ik weer zelf aan de slag. Heb ik de ‘afdeling chloor’ van de schoonmaakster ingeruild voor wat milieuvriendelijker schoonmaakgerei en maak ik er het beste van. Podcast op, verstand op nul en zo maar wat doen. En als ik het echt niet weet, dan bel ik gewoon mijn moeder. “Mam, hoe vaak moet je een gootsteen eigenlijk schoonmaken?”
Comments