Mijn neefje is jarig. Hij wordt vier en gaat dus binnenkort naar school. Daarom krijgt hij een broodtrommel. Met daarin (tot zijn grote verrassing) nóg een bakje. En daarin… nóg een bakje. Hij valt van de ene verbazing in de andere. Hij durft het dekseltje van het volgende bakje bijna niet te openen. Maar er zit nóg een bakje in. Vier bakjes! Hij kan zijn geluk niet op.
Er volgen nog andere cadeaus. Takelwagens, zaklampen, Lego, Duplo en nog veel meer. Maar dat kan allemaal niet tippen aan, je raadt het al, zijn bakjes.
Contrast Mooi, hoe je kinderen kunt overladen met cadeaus en ze uiteindelijk spelen met de dozen waarin al die dure meuk verpakt was. Hoe je ze mee kunt nemen naar de Efteling en ze vervolgens niet weg te slaan zijn uit een of andere simpele speeltuin. Hoe je ze kunt voorzien van de mooiste kleren, terwijl ze het liefst in hun slobberpyjama (of zonder kleren!) spelen.
Uitverkocht En toch is elk verjaardagsfeest weer een vergaarbak van overdaad. Cadeaus, snoep, kinderen. En dat alles in veel, veel, veelvoud. Of, zoals een vriendin van mij laatst zei na het feestje van haar nichtje: “Fisher Price is volledig uitverkocht vrees ik en als er nog eens een boot in het Suezkanaal vast komt te liggen, dan kan de Intertoys niet meer aangevuld worden na gisteren.”
Overdaad. Overdaad. Overdaad.
Van gekkigheid niet meer weten wat je moet kopen. Maar één ding is voor veel ouders zeker: het moet mooier, beter, groter, duurder en nieuwer dan dat van de buurman. En dat geldt voor alles rondom het fenomeen ‘verjaardag-van-een-kind’. Van grote mensen feest tot kinderfeest en traktatie op school.
Een heuse friteuse Voordat ik kinderen had, dacht ik altijd dat tv-serie ‘De Luizenmoeder’ overdreven was. Het blijkt gewoon een zéér accurate weergave van de realiteit te zijn. Mijn middelste kind ontving vorig jaar een traktatie van zijn klasgenootje op de peuterspeelzaal. De traktatie bestond uit een plastic bakje, een mini friteuse, frietchips, een snoephamburger en een flesje snoepcola. Tja, stak de traktatie van die van mij een beetje karig bij af: een ‘peer meneer’ (een peer met een zelfgetekend gezicht erop 😅).
Lange feestauto En daar waar wij op het eerste kinderfeestje van de oudste op de fiets naar de boerderij 2 kilometer verderop gingen, mocht hij op het kinderfeest van een vriendje met ‘een lange feest auto’ naar de bioscoop. ‘Echt waar, mama, met muziek en drinken en zelfgemaakte ijsjes. En die auto was lang joh. Echt heul heul lang!’. Tja, je hebt altijd meester boven meester zullen we maar zeggen.
Wars Ik weet niet hoe het bij jou zit. Maar wij zijn hier nogal wars van al die overdaad. De kinderen krijgen leuke cadeaus in overzichtelijk aantal. Soms nieuw. Meestal van Marktplaats. We gaan met een paar kindjes op kinderfeest. En we trakteren een ‘peer meneer’.
Binnenkort is er hier weer een jarig. Op het verlanglijstje staat ‘een lange feestauto’. Ik ben benieuwd.
Comments