“Hij is ontzettend gespannen. Voel maar hoe ruw zijn huid is,” zegt de badmeester tegen me. “Als je over de huid bij zijn ruggengraat gaat, dan voel je hem ontspannen. En wordt zijn huid ook zachter. Het wil zeggen dat zijn zenuwstelsel héél erg geprikkeld is. Dat weet ik ook vanuit mijn andere vak…”. Ik onderbreek hem, door hem te bedanken voor de tip en iets ‘zwembadgerelateerds’ te roepen naar mijn zoontje in het water. Dat de badmeester zich daar maar mee bezighoudt.
Ongevraagd advies Ik ben er zelf ook sterk in hoor. Gevraagd én ongevraagd advies geven en mijn mening delen. Of mijn observaties kenbaar maken. ‘Heb je gezien dat…’ , ‘Is het je opgevallen dat…’, ‘Heb je wel eens gedacht aan…’. Altijd ter optimalisatie van de situatie, maar niet altijd gewenst. En dus houd ik me tegenwoordig wat meer in. Wacht ik tot ik zeker weet dat iemand zit te wachten op mijn visie. Zoals jullie (want hee, je bent niet voor niets abonnee van mijn column hè ;-))
Ga lekker ringen opduiken De badmeester moet zich bezighouden met zijn badmeesterschap. Rugslag, schoolslag en ringen opduiken. Dat soort dingen. Niet met aaien over de ruggengraat van mijn kind, zodat hij zich ontspant. En misschien moet hij ook niet zo schreeuwen. Want dat draagt ook bij aan de staat van de ruggengraat, spanning en huidconditie van mijn zoon.
Kwestie van aanpakken Toch brengt die man me aan het twijfelen. ‘Zou mijn zoontje last hebben van spanning? Wat als zijn eigenwijze gedrag een uiting is van angst?’ En als vanzelf denk ik ‘Hoe zouden we dit op kunnen lossen? Hoe kunnen we dit aanpakken?’.
Want een aangekaart issue simpelweg laten zoals het is, is er anno 2024 niet bij. Aanpakken en verbeteren die hap.
Optimalisatiepandemie Na de coronapandemie zijn we volgens mij met z’n allen beland in een optimalisatiepandemie. Alles kan, moet en zal beter worden dan dat het nu is:
Pillen voor meer vitaliteit
Coaching voor een 100K bedrijf
Begeleiding bij je relatie
Sessies voor een betere werk-privébalans
Webinars voor de beste indeling van je moestuin.
En niet omdat er iets wezenlijk mis is. Want eerlijk is eerlijk, we doen het best prima met z’n allen. Maar ter optimalisatie. Ter verbetering. Om álles uit het leven te halen.
Ergens begrijp ik het. Maar het maakt me ook onzeker. Want vaak denk ik, bij een zoveelste aankondiging van een webinar/programma/cursus: jaa, ik heb dit nodig!
Terwijl dat 9 van de 10 keer niet zo is.
Grip op de zaak We proberen het leven zó veel te sturen. Naar onze zin te zetten. Beter te maken. Grip te krijgen. Maar laten we eerlijk zijn:
Tropenjaren zijn nu eenmaal moeilijk.
Een carrière of bloeiend bedrijf krijg je niet cadeau.
En voor een goede relatie met je familie, gezinslid of partner, moet je hard werken.
Hoe veel je ook optimaliseert en verbetert: als je elke nacht 10 keer naast je bed staat, omdat er een kindje aan het huilen is, dan zul je ‘s morgens niet uitgerust zijn. Hoe veel je ook aanpast, mediteert, focust op wat wél kan, vitaminepillen slikt, gecoacht wordt (trust me. Ben there, done that.). Wat ze je ook beloven op internet.
TellSell En dus neem ik me voor om me niet meer zo te laten beïnvloeden. Vroeger was dat eenvoudig hè. Want toen waren er niet zo veel beïnvloedingskanalen (en coaches!) en wist je als je op TV naar TellSell keek wat je kon verwachten: amaaaazing producten voor amaaaazing prijzen. (En cadeaus joh! Bestel je 2 fantastische keukenmachines via Tell Sell, krijg je er niet 2, niet 4, niet 6, maar TWAALF!!).
Maar dat was vroeger. Tegenwoordig moet je op elke hoek van de offline en online straat opletten: je struikelt over de coaches met programma’s, je wordt doodgegooid met webinars en je kunt geen social media kanaal openen zonder dat iemand jou vertelt: jouw leven is nu misschien niet al te best… maar ik heb de oplossing!
Life-changing Het brengt me aan het wankelen. Zeker op gebieden waar ik weinig tot niks van weet. Ik heb het idee dat ik álles aan moet pakken. Val op LinkedIn van de ene training in de andere. Allemaal 'life-changeing'. Dat zullen ze ook vast zijn. Dat geloof ik. Maar ik verzuip in de overdaad. Ze pakken me op mijn gevoelige punt, want
het kan altijd beter.
Stilstaan Het laat me voorbijgaan aan wat er al is. Wat ik allemaal heb. Hoe rijk ik me kan rekenen.
Het enige wat ik daarvoor hoef te doen is even stil te staan. Letterlijk. Niet meer hollen/rennen/vliegen. Maar bewust stil staan. In- en uitademen. En me simpelweg realiseren dat het perfect is hoe het nu is. Dat ik goed ben zoals ik ben. En dat de situatie goed is zoals het is. Misschien niet perfect. Maar meer dan goed. Inclusief oneffenheden, hobbels en uitdagingen.
Nu moet ik gaan. Heb een afspraak met mijn 100K-bedrijfscoach, daarna met mijn holistische relatietherapeut en daarna met de ruggengraataaier van mijn middelste kind.
Tot volgende week!
Commenti